Grafiki Szmuela Laitnera

Szmuel Laitner urodził się w 1295 r. w Będzinie.
Jak wspomina: „Dzieciństwo spędziłem w zwykłej żydowskiej rodzinie, która prowadziła szare, codzienne życie. Nasza rodzina składała się z matki, ojca, mojego młodszego brata i mnie. To była fryzjerska rodzina. Całe nasze życie toczyło się wokół zakładu fryzjerskiego dziadka Haima. (…) Gdy Niemcy wkroczyli do Polski, życie w naszym mieście zmieniło się nie do poznania: egzekucje, głód, znęcanie się – wszystko to było częścią codziennej grozy. Przy tym Niemcy zaczęli organizować łapanki na Żydów, żeby wysyłać ich do poniżających oddziałów pracy na terenie miasta lub deportować do obozów.
Pewnego dnia, gdy szedłem ulicą, zostałem złapany i wysłany do obozów w Niemczech. Byłem wtedy szesnastoletnim chłopcem. Kiedy mnie wywieźli, cała moja rodzina została zabita. Jedynym, który przeżył był mój brat (…). W czasie wojny wędrowałam od jednego obozu do drugiego, aż wreszcie 2 maja 1945 r. zostałem w Bawarii uwolniony przez Amerykanów.”
Jednym z obozów o których wspomina był KL Gross-Rosen. Po wojnie wyjechał do Izraela. O tym, że brat przeżył dowiedział się 42 lata po zakończeniu wojny dzięki Międzynarodowemu Czerwonemu Krzyżowi.
Prezentowane, wybrane grafiki są osobistym zapisem przeżyć Szmuela Laitnegra, utrwalonymi w jego pamięci obrazami tragicznych wydarzeń. Cały cykl obejmuje 29 rysunków. Wszystkie zostały zaprezentowanie w „Das Gedächtnis öffnen – otwierać pamięć”, a ich dopełnieniem są fragmenty wspomnień autora z okresu uwięzienia w obozach pracy i koncentracyjnych.